Gidiyor Gibiyim
İnsanlar mahkumdur terk edilmelere Vedalara her zaman maruz Ki burası dünya Yarım kalır her şey Ayaklarla olmuyor her zaman gitmeler: Bazı gidişler vardır mecburiyet Benimkisi; yorgunluk… Bazı gidişler vardır çaresizlik Benimkisi; tükenmişlik… Dalından düşmüş Bir yaprak tanesiyim. Solmuşum dalda Rüzgarın oyuncağına dönmüşüm Ayrı düşen yaprak yaşar mı, sen söyle… Gel de gör şu halimi Teli kırık kemana döndüm Dalmışım siyah bir ufka Arafta kalmış bir yanım, Bir yanım sarp uçurum Hazin bir yalnızlık İçimde bir hazan… İçim bir deniz, Diplerimde inciler Coşmuş dalgalar,fırtınalar Kıyametler kopar; Ama duymaz hiç kimse Sağır herkes duymayacak kadar, Yüreğimin feryadını. Kalbim,kırık bir şiir gibi. Hayallerim kim bilir mazimin neresinde… Bir damla oldum düştüm Ne içimdeki alemlere sığabiliyorum Ne de dışımdaki dünyalara… Nankör zamanın ziyanı olmuşum. Zaman kovalar peşimi, Yakalar, yaralar zaman zaman, Yok ki bunun kaçarı. Düştüm yanlış yola, Bekledim doğru sonu, Aldım ağzımın payını. Eğdim dağ başımı, Güvendiğim dağlar elime geldi. Karlar yağdı dağlarıma, Dağladılar kalbimi. Çığlar düştü yollarıma, Kahırlı yollar bana. Kalabalığın içinde Demleniyorum yalnızlığımla. Gönlüm kimsesiz Kaldı yine ortada. Yaslandım yine kendime Anılar yağmur olur gözlerimde Mutmain bir veda bıraktım, Ahlara sarıp sarmalayıp. Neyse,yollar beni bekler Uçmaya hazır kanatlarım Ellerimde bavulum, Bavulumda hatıralarım, Yitip giden Kıpkısa 18'lik kainat günlüğüm. Günlüğümde yıllarımın imzası Dargın sözlerim, Hecelerim,harflerim… O güzel atlara binip, Giden güzel yolcular gibi Sessiz sessiz gidiyorum. Gönlüm melal, Dilim lal. Akıp gidiyorum uzun uzun Irmaklar gibi… Ucum bucağım yok. Fürûzan,şavk-ı mah eşliğinde, Upuzun bir seferdeyim. Kestirmesi yok bu yolun Yolum açık, Açılan yara kadar. Gidiyorum; ama Erimesin yokluğum Dağda dört mevsim Erimeyen kar gibi Emsali yok bu gidişimin, Yok böylesi na-dide, Çiçek açınca incir ağacı, Geleceğim. Biliyorum,kolay değil yaşamak Bu da gelir bu da geçer. Açılır elbet yeniden Yine, yeni, yeniden bembeyaz bir sayfa. Özür diliyorum kendimden. Yaşayacağım, Her günümü son günümmüş gibi. Ben getirdim baharımı, Ben yaşayacağım. Öyle bir gittim ki Yollar bile gurur duydu…
