Genç yaşta Japon ordusuna katılan Hiroo Onoda, gerilla savaşı ve istihbarat eğitimi gördü. 1944 yılında Filipinler’in Lubang Adası’na gönderildi. Komutanının kesin emri, ne olursa olsun teslim olmaması ve intihar etmemesiydi; ne kadar sürerse sürsün onu almaya geleceklerdi.
Adada birkaç askerle birlikte ormana sığınan Onoda, yıllarca muz, hindistan cevizi ve baskınlarla elde ettiği yiyeceklerle hayatta kaldı. Bölge halkının savaşın bittiğini duyuran el ilanlarını düşman propagandası sanarak dikkate almadı.
Onoda ve arkadaşları, yıllarca düşmana zarar verdikleri inancıyla tarım ürünlerine saldırdı, sivilleri bile tehdit olarak gördüler. Arkadaşlarının ölümünden sonra yalnız kaldı.
1974’te bir Japon üniversite öğrencisi onu buldu. Ancak Onoda, eski komutanının emri olmadan teslim olmayı reddetti. Bunun üzerine emekli subay Taniguchi Filipinler’e getirildi ve Onoda’ya savaşın bittiğini bildirdi.
52 yaşında, 1975’te Onoda ormandan çıktı. Üzerinde hala tertemiz askeri üniforması vardı. Kılıcını Filipinler Devlet Başkanı Ferdinand Marcos’a teslim etti. Marcos, halkın tepkisine rağmen Onoda’yı affetti.
Japonya’ya dönen Onoda, ülkesinin değişmiş halini beğenmeyerek Brezilya’ya yerleşti. Daha sonra Japonya’ya dönüp gençlere doğa ve hayatta kalma eğitimleri vermeye başladı.
