Keşfinden sonra yapılan geriye dönük incelemeler, bu cismin aslında bir yıl öncesinden, 17 astronomik birim (AU) uzaklıktayken bile gözlemlendiğini ortaya koydu. 3I/ATLAS, Güneş’e yaklaşık 6,5 AU (1 AU yaklaşık 149.6 milyon kilometre) mesafeye geldiğinde aktif hale gelerek yoğun miktarda gaz ve toz yaymaya başladı. Hubble Uzay Teleskobu’nun gözlemleri, cismin saniyede onlarca kilogram toz ürettiğini doğruladı.
Bu etkileyici aktiviteleri, bazı bilim insanlarının aklına hemen sıra dışı teorileri getirdi. Harvardlı astrofizikçi Avi Loeb, 3I/ATLAS’ın olağandışı kimyasal yapısı, Mars ve Jüpiter yakınlarından geçen rotası ve devasa boyutları nedeniyle sıradan bir kuyruklu yıldız olmayabileceğini öne sürdü. Hatta cisimden “mini sondalar” salınabileceğini bile iddia etti.
Ancak NASA’dan Tom Statler gibi bilim insanları, bu tür iddialara temkinli yaklaşıyor. The Guardian’a konuşan Statler, “Bir kuyruklu yıldıza benziyor, kuyruklu yıldız gibi davranıyor. O bir kuyruklu yıldız” diyerek 3I/ATLAS’ın doğasını daha basit açıklamalarla değerlendirmek gerektiğini belirtti. Yine de Statler, kuyruklu yıldızların Güneş ışınımına verdiği tepkilerin öngörülemez olabileceğini kabul etti.
Bu yıldızlararası ziyaretçi, öncülleri ‘Oumuamua (2017) ve 2I/Borisov’dan (2019) sonra tespit edilen üçüncü obje olarak tarihe geçti. Loeb, ‘Oumuamua için de daha önce uzaylı teknolojisi olabileceği yönünde iddialar ortaya atmış, bu görüşüyle bilim dünyasında tartışmalara yol açmıştı.
Statler’a göre artık yıldızlararası cisimleri daha kolay saptayacak teknolojiye sahibiz. Bu da diğer yıldız sistemlerinin fiziksel ve kimyasal bileşimlerine dair doğrudan gözlemler yapmamıza olanak tanıyor. Loeb ise son yazılarında 3I/ATLAS’ın kuyruklu yıldız olma ihtimalini “en basit açıklama” olarak kabul ediyor, ancak bilim insanlarını açık fikirli olmaya çağırıyor.
