Milli ara öncesinde Samsunspor karşısında sahaya yayılan o durağan, isteksiz ve üretimsiz Fenerbahçe görüntüsü, iki haftalık milli arada alınan iki kadro dışı kararı ve Tedesco’nun Karagümrük karşısına çıkardığı 11 en azından başlangıç itibarıyla yerini başka bir hikayeye bırakmış gibiydi. Archie Brown ve En-Nesyri kulübeye çekilirken sarı-lacivertliler farklı bir düzende sahaya çıktı. Karagümrük cephesinde ise Marcel Licka “kaleye otobüs çekmeyeceğiz” iddiasının altını ilk düdükten itibaren doldurdu. Maça yüksek enerji ve agresif bir karşılama ile giren kırmızı-siyahlılar her topa baskı koyarken, Fenerbahçe’nin aradığı kırılma anı Nene’nin içeri kat ettiği pozisyonda VAR uyarısıyla geldi. Talisca 23. dakikada penaltıyı soğukkanlılıkla gole çevirdi. 40’ta Kerem’in şık pasında Asensio’nun imzası skoru 2-0’a taşıyınca, Tedesco döneminin en parlak ilk yarılarından biri tribünlere güven aşıladı. Topa sahip olma alışkanlığını ezbere dökmeyip yanına nihayet üretkenliği ekleyen sarı-lacivertliler devreye yüzde 61’lik toplu oyun, 5 isabetli şut ve 1.63’lük gol beklentisiyle girdi. Rakibi 0.16 gol beklentisinde tutan bu denge, planın çalıştığını söylüyordu.
Ne var ki ikinci yarı, bu planın kağıt üzerinde kalabileceğini de acı şekilde hatırlattı. İlk 45’te rakip kaleye yaklaşamayan Karagümrük, 59’da bulduğu golle hem skoru hem de oyunun psikolojisini çevirdi. O andan sonra Fenerbahçe’nin zihni dağıldı. Sanki karşıda ligin dibine demir atmış bir takım değil de zirve adayı vardı. Baskı altında topu birinci ve ikinci bölgede saklama becerisi kaybolunca yarı alan giderek daraldı. 80’de yenen gol VAR’dan ofsayt gerekçesiyle iptal edilince tribünler derin bir oh çekti ama mesaj açıktı; oyunun ritmi tamamen ev sahibinin elinden çıkmıştı. 90. dakikada ise Fenerbahçe öyle bir pozisyonu harcadı ki… Polonya Milli Takımı formasıyla kornerden gol bulabilen Szymanski, bu kez ceza sahasında öylesine müsait bir fırsatı heba etti ki tribünlerin sabrı taştı, protestolar yükseldi.
Bir maçın iki yarısı bu kadar siyah-beyaz olur mu, olur; ama şampiyonluk yürüyüşü bu kadar zikzak kaldırmaz. Fenerbahçe’nin sorunu sadece skor koruma değil, oyun yönetimi ve zihinsel dayanıklılık. İlk yarının planlı baskısı ve üçüncü bölgeye kalabalık girişleri ikinci yarıda yerini panik, mesafe ve tempo kaybına bıraktı. Bu kadar dramatik iniş-çıkışlarla ne Stuttgart randevusunda, ne Gaziantep deplasmanında, ne de Beşiktaş karşısında istenen sonucu alma ihtimali çok düşük. Tedesco’nun önünde çözmesi gereken asıl denklem, 45 dakikalık değil 90 dakikalık bir kimlik. Milli ara takıma olumlu yansır diye umutlar vardı fakat Sarı-lacivertliler o testi şimdilik geçemedi. Şimdi mesele, bu alarmı bir an önce bir plana dönüştürmek çünkü bu lig 45 dakikalık oyunla değil anların doğru yönetildiği yerde kazanılıyor. Fenerbahçe bugün ucuz yırttı…
